Wenkbrauwen

 Jeroom noemt ze de snorren van de ogen : wenkbrauwen.

Ik kan de deur uitgaan met ongekamde haren (zelden), zonder make-up (regelmatig) of zonder parfum (meestal). Maar ik zal nergens gaan wanneer mijn wenkbrauwen nodig geëpileerd moeten worden.

Ikzelf zal eerder iemands wenkbrauwen opmerken, dan pakweg iemands schoenen. En àls ik de wenkbrauwen opmerk, is dat ofwel omdat ze heel mooi zijn, ofwel het tegenovergestelde.

Als de ogen de vensters van de ziel zijn, dan zijn de wenkbrauwen de uitroepingstekens (of vraagtekens) van het gelaat. Een borstelige wenkbrauw vertelt heel misschien hoeveel aandacht die vrouw aan zichzelf besteedt. Of misschien ook niet, en is ze gewoon wat kleinzerig, want epileren doet pijn. Of misschien denkt ze dat een geëpileerde wenkbrauw niet erg naturel is. Laat maar groeien, die haren.

Ooit, toen restaurants nog open waren, en ik soms uit ging en me wat wou opkleden, was er minstens 1 ding wat nooit mocht ontbreken : mijn wenkbrauwen opleuken. Epileren, om hun vorm beter te definiëren, en inkleuren met wat wenkbrauwpoeder. Hoe subtiel ook, dit is een make-up die je gelaat accentueert. Zeker eens proberen, ook als je geen fan bent van make-up.

Naarmate je ouder wordt, kan je wenkbrauwproblemen krijgen : te dun, te lang, te borstelig, ja, zelfs afwezig. Doe er altijd iets aan. 

Iemand die het leuk kan uitleggen, is Lisa Eldridge. Ze is al jaren mijn make-up consultant. Dat wil zeggen, als ik iets wil checken in verband met make-up, dan bekijk ik haar blog. 

Hieronder post ik haar filmpje over haar wenkbrauwfilosofie. Ze is klassiek, en klasse, dus als ik twijfel over iets, dan haal ik haar er even bij.

Ze schuwt geen straffe taal ; ze trekt parallellen tussen wenkbrauwen en architecteur. 

Ze toont je ook dat niemand - zelfs zij niet - perfecte wenkbrauwen heeft. En ook geen identieke wenkbrauwen ; iedereen heeft a-symmetrische wenkbrauwen. Aanvaard dat.

Haar enig minpuntje is dat zij de producten van Phyt's niet kent, maar ... niemand is perfect.