De eerste zondag van 2021

Zondag 03/01/2021

Een mistige, windstille dag. De laatste zondag van het eerste weekend van 2021. Zo'n grijze dag waarop het niet echt licht wordt, en je liefst de dekens over je hoofd trekt en slaapt... ware het niet dat mijn immer zonnige vriendin Kim en ik hadden afgesproken om te gaan wandelen.

Een betere remedie tegen de winter- of coronablues dan Kim kan je niet bedenken. Als je haar kon toedienen in vaccin-vorm, dan gingen alle festivals gisteren alweer door en kon iedereen mekaar zoals vanouds een gelukkig nieuwjaar wensen met 3 klapzoenen.

We spraken af aan het Enameplein, dat ligt in Oost-Vlaanderen, vlakbij het bos t'Ename.

Bovenstaande foto toont dit idyllische, zonovergoten dorp onder een andere invalshoek dan de onze vandaag. Nauwelijks aangekomen bij de eerste bomen, raakte ik mijn laars namelijk al bijna kwijt in de zompige modder en zette mijn kousevoet in een mengsel van regenwater, paardemest en zwarte aarde. Wat allemaal heel natuurlijke, voedende ingrediënten zijn voor modderbaden.

We lieten de wandelroutes voor wat ze waren, en kozen voor de al even mooie en rustige straten rondom, die beter begaanbaar waren, en waar we af en toe een vriendelijke jogger of fietser tegenkwamen. De mist dempte de geluiden van het bos, en dompelde de omgeving in zijn heel specifieke sfeer. We konden een paar rode eekhoorntjes spotten, en ook deze heel bizarre uitstulpsels aan de bomen, zoals je hieronder op de foto's ziet :

Zijn het paddestoelen ? Zijn ze eetbaar ? Is het iets anders ?... Geen idee, jammer genoeg.

Er waren vandaag niet zoveel fietsers in dit heuvelland. Dat is meestal wel anders, in dit mooie stukje Vlaamse Ardennen. Er liggen hier een paar gemene kuitenbijters, kenners van de Ronde van Vlaanderen zullen ze wel kunnen benoemen. Als ik zo'n steile weg - al is het nog maar te voet - beklim, dan heb ik altijd eventjes een gedachte voor die geniale Nederlandse schrijver, die daar een paar mooie gedachten over op papier heeft gezet. Hoe heet hij ook alweer ? O ja.

De filosofie van de heuvel van Ilja Leonard Pfeijffer

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een website maken

Wel, ik weet waar ik mijn weekend aan verprutst heb ! Nu ja, verprutst is een groot woord, ik heb veel inzichten gekregen, op professioneel vlak. Ik maak een webshop, en eenvoudig is het niet. Vooral niet omdat wij in België sowieso altijd moeten afrekenen met 2-taligheid. En veel softwarepaketten zijn daar niet op voorzien. Het zou trouwens kunnen dat ik deze blog hier moet stoppen, en elders opbouwen, wegens andere functionaliteiten. Ik bezie het nog even. Maar hoeveel tijd kan je niet verliezen met te zoeken, te proberen, de mist in te gaan ? Veel dus. Ik heb maar eventjes opgehouden : om wat telefoontjes te beantwoorden, en eens naar mijn forum te gaan kijken. Waar er, behalve corona-nieuws, niets te melden was. En o ja, ik deed wat boodschappen, samen met mijn zoon. Ik zat nog eventjes op hem te wachten in de auto, omdat ik eerder klaar was met mijn boodschappen. En heel jammer dat ik er geen foto van heb genomen, maar terwijl ik zo op de parking iedereen zat te observeren, kwamen

Meer lezen

De kaars snuiten

Vooral tijdens de lange avonden die we nu hebben, brand ik graag een kaarsje. En om het nuttige aan het aangename te paren, zet ik een potje water boven een theelichtje, terwijl ik aan het kantoren ben. (Kantoren is het afgeleide werkwoord van het zich al dan niet nuttig bezig houden met administratief werk.) Het water warmt langzaam op, en als het heet genoeg is, gooi ik er een handje kruiden op. Of thee. Daarover heb ik het nog eens in een andere post. Dat is mijn manier om voldoende te drinken, en gezond te drinken. Het hoeft niet altijd water te zijn. Of koffie. Maar over dat kaarsje. Ook al zo dikwijls gelezen of gehoord dat kaarsen helemaal niet goed zouden zijn ? Vervuilend, paraffine, toxisch,... Hoe moet dat dan voor een kaarsenfreak met gevoel voor welzijn ? Het antwoord kwam zoals dikwijls van Meester Google : er bestaat op het internet, en in Harelbeke, een webshop van natuurlijke kaarsen. De Webshop heet Cassia-kaarsen, ik plak de link ook onder de suggesties . Ze make

Meer lezen

Het cadeau deel 2

Natuurlijk weet iedereen nog dat ik met kerst een leuk cadeau kreeg van Amongst Favorites. Die weet dat ik gek ben op planten. Dus kreeg ik een Lilo-set cadeau. Voor short-memory-lezers verwijs ik naar mijn post van vorige week . De Lilo is dus vergeten geïnstalleerd in het nog altijd heel kalme salon van Le Cadeau (bedankt wie ??) covid-19, ik heb het tegen u, ja). Daar waar de temperatuur constant is en niemand gewekt wordt door het vroege zonnetje Led-licht. De laatste etappe voor het planten-kerkhof ? ... Nee, hoor ! Wat we op bovenstaande foto zien, is ontluikend bieslook. OK, ook ontluikende schimmel, maar dat is een goed teken. We hebben schimmels nodig, in beperkte mate, zij helpen ons om te verbinden en te verteren. Dus, bravo voor Lilo ! Ik geef toe dat het bieslook hier op eigen kracht is geraakt. Ik vond het zonde van het geld en de energie om voor een drijvende pad het Led-licht te laten branden. Zolang de zaadjes niet ontloken waren, zag ik er het nut niet van in.

Meer lezen

Le Cadeau

Zoeken in deze blog