Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn betere kerstcadeau

Ik zal eerlijk toegeven : ik had nog nooit gehoord van Lilo.

Terwijl ik mijn 3/4 dagen toch op internet slijt, en zo goed als van alles 3/4 op de hoogte ben.

Ik kreeg Lilo cadeau van een Amongst Favorites .

(Amongst Favorites is bij mij een heel beperkte lijst van mensen. Niet dat ik die lijst niet wil uitbreiden, maar ik kom nergens. I would like to NOT thank covid-19.)

Om het niet allemaal te moeten uittypen, dit is de link naar wat Lilo doet :

(Ja, het is in het Frans, donc appliquez-vous)


Dus, voor degenen die het filmpje niet bekeken hebben : dit is een systeempje om indoor wat plantjes te zaaien.

Het is plug and play : je hoeft je handen niet vuil te maken. Ik kreeg : bieslook (voor in de salade), basilicum (voor in de pesto) en munt (voor in de thee).

Alles wat je moet doen is : uitpakken, de 3 containertjes vullen met water, en een stekker in het stopcontact steken.

De rest gaat automatisch. Je plantjes ontluiken al na ongeveer 1 week (zeggen ze !) en het licht gaat automatisch aan (dag ! ) en uit (nacht ! ).

Ik vroeg me direct af : maar wat doet dat licht ? Het is Led-licht, en het bootst het zonlicht na.

Dus installeer Lilo niet in je slaapkamer, tenzij je je bio-ritme naar de vaantjes wil krijgen.

Maar hoe kan zo'n plantje nu zo op een verkeerd spoor kan gebracht worden en denken dat dit synthetische licht het zonlicht is ?

Goede vraag.

Hierover later meer. 

Ik heb Lilo dus geïnstalleerd, in het salon van Le Cadeau, aangezien het daar momenteel heel kalm is. (I would like to NOT thank covid-19.)

Lilo, vers uitgepakt, de zaadjes zitten nog in de "grond"

Hoe Lilo evolueert, dat bespreken we dus later. Als er ooit verandering komt in de 3 containertjes die je hierboven ziet.
Wait and see.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Een website maken

Wel, ik weet waar ik mijn weekend aan verprutst heb ! Nu ja, verprutst is een groot woord, ik heb veel inzichten gekregen, op professioneel vlak. Ik maak een webshop, en eenvoudig is het niet. Vooral niet omdat wij in België sowieso altijd moeten afrekenen met 2-taligheid. En veel softwarepaketten zijn daar niet op voorzien. Het zou trouwens kunnen dat ik deze blog hier moet stoppen, en elders opbouwen, wegens andere functionaliteiten. Ik bezie het nog even. Maar hoeveel tijd kan je niet verliezen met te zoeken, te proberen, de mist in te gaan ? Veel dus. Ik heb maar eventjes opgehouden : om wat telefoontjes te beantwoorden, en eens naar mijn forum te gaan kijken. Waar er, behalve corona-nieuws, niets te melden was. En o ja, ik deed wat boodschappen, samen met mijn zoon. Ik zat nog eventjes op hem te wachten in de auto, omdat ik eerder klaar was met mijn boodschappen. En heel jammer dat ik er geen foto van heb genomen, maar terwijl ik zo op de parking iedereen zat te observeren, kwamen...

Blij. Echt. Warm.

Blij. Echt. Warm. Dat zijn de 3 woorden die ter herinnering op mijn wall staan. Want zo wil ik zijn, en wil ik dat mijn blogs zijn. De kracht van het positieve denken, dat ons brein beïnvloedt. Bekijk de wereld met een lach en de wereld lacht terug. Warm. Om te beginnen met het laatste. Warm is vandaag ver te zoeken. Het is koud, het is grijs, de kilte kruipt van buiten tussen de ramen naar binnen, of die nu dicht zijn of niet. Het is januari. Waar mijn werktafel staat, hoef ik mijn linkerarm maar uit te steken om mijn hand op de warme radiator te leggen. Zalig. Doe ik non-stop als ik op de pc aan het werken ben. En ik zet thee. Enkel al het zicht van thee, is verwarmend, nee ? Maar ik bedoel natuurlijk warm van inborst. Iemand om bij thuis te komen, iemand die als een dekentje rondom jou kan liggen. Warm als een haardvuur, of als een mama. Of als de kat die op je schoot ligt te snorren. Echt. Moeilijker dan warm.  Dikwijls wil ik een post starten, en denk ik : wat als X dit leest ...

De kaars snuiten

 Vooral tijdens de lange avonden die we nu hebben, brand ik graag een kaarsje. En om het nuttige aan het aangename te paren, zet ik een potje water boven een theelichtje, terwijl ik aan het kantoren ben. (Kantoren is het afgeleide werkwoord van het zich al dan niet nuttig bezig houden met administratief werk.) Het water warmt langzaam op, en als het heet genoeg is, gooi ik er een handje kruiden op. Of thee. Daarover heb ik het nog eens in een andere post. Dat is mijn manier om voldoende te drinken, en gezond te drinken. Het hoeft niet altijd water te zijn. Of koffie. Maar over dat kaarsje. Ook al zo dikwijls gelezen of gehoord dat kaarsen helemaal niet goed zouden zijn ? Vervuilend, paraffine, toxisch,... Hoe moet dat dan voor een kaarsenfreak met gevoel voor welzijn ?  Het antwoord kwam zoals dikwijls van Meester Google : er bestaat op het internet, en in Harelbeke, een webshop van natuurlijke kaarsen.  De Webshop heet Cassia-kaarsen, ik plak de link ook onder de suggest...